Samenvatting

Achtergrond

De risico's van sportbeoefening voor patiënten met een implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD) zijn onbekend.

Methoden en resultaten

Atleten met DIC (leeftijd 10-60 jaar) die deelnamen aan georganiseerde (n=328) of risicovolle (n=44) sporten werden geworven. Gegevens met betrekking tot sport en klinische gegevens werden verkregen door telefonisch interview en medische geschiedenis. Follow-up vond om de 6 maanden plaats. ICD-ontladingsgegevens en klinische resultaten werden beoordeeld door twee elektrofysiologen. De mediane leeftijd was 33 jaar (89 proefpersonen <20 jaar); 33% was vrouw. Zestig waren wedstrijdatleten (varsity/junior varsity/reisteam). 42% had een voorgeschiedenis van ventriculaire aritmie vóór DIC. De meest voorkomende sporten waren atletiek, basketbal en voetbal. Tijdens een mediaan van 31 maanden (interkwartielbereik, 21-46 maanden) follow-up waren er geen gevallen van primair eindpunt - overlijden of arrestatie na reanimatie of letsel gerelateerd aan aritmie of shock - tijdens sportbeoefening. Er waren 49 schokken bij 37 deelnemers (10% van de studiepopulatie) tijdens wedstrijd/training, 39 schokken bij 29 deelnemers (8%) tijdens andere fysieke activiteit en 33 schokken bij 24 deelnemers (6%) in rust. In 8 episodes van ventriculaire aritmie (gedefinieerd door het apparaat) werden meerdere schokken ontvangen: 1 in rust, 4 tijdens wedstrijd/training en 3 tijdens andere fysieke activiteit. Uiteindelijk maakte de DCI een einde aan alle afleveringen. Vrijheid van leaddefect was 97% na 5 jaar (vanaf implantatie) en 90% na 10 jaar.

conclusies

Veel atleten met CDI zijn in staat om deel te nemen aan krachtige, competitieve sporten zonder lichamelijk letsel of het niet beëindigen van de aritmie, ondanks het optreden van zowel ongepaste als gepaste schokken. Deze gegevens vormen een basis voor de arts en patiënt om beter geïnformeerde beslissingen te nemen over sportdeelname voor sporters met CDI.